Αγαπητές/οί Φίλες/οι,

   Η δική μου θεώρηση περί απολογισμού στο τέλος ενός έτους, μάλλον προσλαμβάνει άλλη έννοια. Αλίμονο αν περίμενα την 31 εκάστου Δεκεμβρίου, προκειμένου να βάλω στο ζύγι τα θετικά και τα αρνητικά της χρονιάς που φεύγει και να αποφασίσω τι πρέπει να αλλάξω και να διορθώσω για την επόμενη. Αν εξαιρέσω τα οικονομικά και πιο συγκεκριμένα τα φορολογικά εταιρειών και επιχειρήσεων που έχουν dead lines, η συγκεκριμένη ημερομηνία αποτελεί το έναυσμα κυρίως για αναμνήσεις και θύμησες (προσωπικές, οικογενειακές, επαγγελματικές κλπ). Κάθε χρονιά που ..φορτώνεται στην πλάτη μου θεωρώ ότι με κάνει σοφότερο διότι απλά και μόνο, έχω περισσότερες εμπειρίες να θυμηθώ και να αξιολογήσω.

   Η κατάθλιψη που ενδεχομένως με κυριεύει λόγω της ραγδαίας μετεφηβικής μου εξέλιξης και της ως δια μαγείας τοποθέτησής μου στα πρώτα ..ήντα, απαλύνεται από τη νοσταλγία και την αναδρομή σε όμορφες και χαρούμενες καταστάσεις του παρελθόντος, τότε που ήμουνα ..μικρός ντε!!  Αποφάσισα λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας τις αναμνήσεις μου, από το καλύτερο δευτερεύον ¨πράγμα¨ που συνέβη στη ζωή μου, το μπάσκετ.

   Θυμήθηκα λοιπόν την πρώτη μου επαφή με το άθλημα την περίοδο 1983-88, όντας αθλητής στο παιδικό και στη συνέχεια στο εφηβικό του μπασκετικού Εθνικού. Θυμήθηκα την αείμνηστη διοικητική τριανδρία των Γ. Σκαρκαλά, Ν. Κανδύλη και Γ. Βαλταδώρο να μπαίνουν στο γήπεδο και να τρέμει το φυλλοκάρδι όλων μας. Θυμήθηκα τον Μ. Γιανουζάκο, τον Η. Παντελάκη, τον Κ. Δήμου και τον αείμνηστο Π. Βόντσα να μας βγάζουν το λάδι στο γήπεδο αλλά και στην κερκίδα (σκαλάκια), ως προπονητές. Θυμήθηκα τον Ρήνο, τον Ρουσέα, τον Δήμου, τον Γκανάτσιο, τον Γκλιάνα και άλλους πολλούς, να αγωνίζονται στο αντρικό και να τους θαυμάζουμε, όντας τα είδωλά μας.

   Για την επόμενη ανάμνηση, μεταφέρθηκα στο 2004 και θυμήθηκα τον Λουκά, τον Δημήτρη και τον Μάρκο, να με πείθουν  να βάλω την υπογραφή μου (πρέπει να ξέρεις πάντα που) στο Καταστατικό των, εν τη γενέσει  ΔΙΟΣΚΟΥΡΩΝ ΚΟΖΑΝΗΣ. Επιστρέφοντας λοιπόν μόνιμα στη γενέτειρα μου το 2008, διαπίστωσα με μεγάλη μου χαρά ότι η υπογραφή μου όχι απλά είχε πιάσει τόπο (δεν αμφέβαλα άλλωστε ποτέ για τις ικανότητες των φίλων μου), αλλά αυτό που ήδη είχαν δημιουργήσει ήταν κάτι  μοναδικό και καινούριο σε προοπτική για το άθλημα, στην πόλη μας.

   Θυμήθηκα τον κ. Γιάννη τον Μπαρτζώκα να με ενημερώνει κατά τη διάρκεια της παράδοσης-παραλαβής καθηκόντων, για τις διαδικασίες λειτουργίας των Ακαδημιών, όντας όλα σε απόλυτη τάξη (αν και προερχόμουνα από τον Στρατό, εντυπωσιάστηκα από την οργάνωση και τη σχολαστικότητά του). Θυμήθηκα τον γιό του Ζήση, να δίνει το ¨είναι του¨ ως προπονητής και να παρουσιάζει εκπληκτικά αγωνιστικά τμήματα μικρών ηλικιών, δημιουργώντας τη βάση για το τι θα επακολουθήσει.

   Θυμήθηκα το 2011 να κατακτάμε με τον Ζήση προπονητή, το πρωτάθλημα Ανδρών της Ε.ΚΑ.Σ.ΔΥ.Μ. και να ανεβαίνουμε στη Γ΄ Εθνική κατηγορία (όνειρο για όλη τη Διοίκηση και κυρίως για τον Λουκά και τον Δημήτρη). Στα επόμενα χρόνια, με το Ανδρικό και τον Άρι Χωλόπουλο ως προπονητή καθ΄ όλη την παρουσία μας στη Γ΄ Εθνική, να κατακτούμε 2η ,3η και 4η θέση στην κατηγορία και να διεκδικούμε την άνοδο στη Β΄ Εθνική στα μπαράζ των ομίλων, ενώ ταυτόχρονα με τον Ζήση να κατακτάμε το τελευταίο επίσημο πρωτάθλημα Παμπαίδων της Ένωσης (2011) με τα πιτσιρίκια του και με τους ίδιους αθλητές, το πρωτάθλημα Παίδων το 2013 και το αντίστοιχο των Εφήβων το 2015 (καλή φουρνιά αυτή, δε λέω, αλλά ήταν μόνο η αρχή).

  Θυμήθηκα την πλέον δύσκολη απόφαση που πήρε ποτέ το Δ.Σ., το καλοκαίρι του 2017, όπου ομόφωνα αρνήθηκε την ¨πολυπόθητη¨ άνοδο στη Β΄ Εθνική κατηγορία Ανδρών, διότι ¨κάτι¨ είχαμε τάξει στους εαυτούς μας  για τα παιδιά των Ακαδημιών μας. Γυρίσαμε στο Α΄ Τοπικό μόνο με τα παιδιά μας και αυτά, όχι απλά παρέμειναν στην κατηγορία αλλά κάθε χρόνο συμμετέχουν στα ¨FINAL 4 ¨ ανόδου.   

   Θυμήθηκα, το 2018 να κατακτάμε ξανά το πρωτάθλημα Εφήβων και παράλληλα να θέτουμε τις βάσεις για μία συνταρακτική για το μέγεθος των Σωματείων και για την Κοζάνη, συνένωση. Οι μοναδικές ομάδες της Κοζάνης που λειτουργούσαν μεθοδικά και κατακτούσαν για την πόλη μας τα πρωταθλήματα της Δυτ. Μακεδονίας από το 2008 και μετά σε επίπεδο Παίδων και Εφήβων, αποφασίσαμε να γίνουμε ένα. Δίνουμε τη σεζόν 2018/19 ως περίοδο προσαρμογής και αν όλα πάνε καλά, η Α.Ε. ΚΟΖΑΝΗΣ θα απορροφηθεί από τους ΔΙΟΣΚΟΥΡΟΥΣ ΚΟΖΑΝΗΣ. Τελικά όλα πήγαν καλά και με την υπ΄αριθμ. 131/26-08-2019 απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του Δ.Σ. της Ε.Ο.Κ., εγκρίθηκε η απορρόφηση και όλα τα δελτία των αθλητών της Α.Ε. ΚΟΖΑΝΗΣ μεταφέρθηκαν στους ΔΙΟΣΚΟΥΡΟΥΣ ΚΟΖΑΝΗΣ.

    Θυμήθηκα το καλοκαίρι του 2019 και το τρέξιμο για την αξιολόγηση της Ο.Π.Α.Π Α.Ε., προκειμένου να ενταχθούμε στο πρόγραμμά της. Τελικά, όχι απλά ενταχθήκαμε στις 50 καλύτερες Ακαδημίες στην Ελλάδα, αλλά είχαμε και πολύ καλή βαθμολογία.

    Θυμήθηκα το καλοκαίρι του 2020, όπου ακολούθησε ανάλογο τρέξιμο, αλλά άνετη και άμεση ένταξή μας στο Μητρώο Σωματείων της Γ.Γ.Α., αφού για εμάς όλες οι διαδικασίες και απαιτήσεις τηρούνταν από ιδρύσεως του Σωματείου. Κυρίως όμως θυμάμαι ότι για πρώτη φορά στην ιστορία μας και εν μέσω της πανδημίας και των περιορισμών που προέκυψαν από αυτή, πετύχαμε το πρώτο μας (αλλά όχι ..αήττητο) double στην ιστορία μας, στα πρωταθλήματα Εφήβων και Παίδων με Άρι Χωλόπουλο και Δημήτρη Σιακαβάρα, αντίστοιχα. Παράλληλα προκύπτει και η συγχώνευση δι΄ απορρόφησης με τον Α.Π.Σ. ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΟΖΑΝΗΣ (υπ. αριθμ. 190/16-09-2020 απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του Δ.Σ. της Ε.Ο.Κ. και όλα τα δελτία των αθλητών/τριών του Α.Π.Σ. ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ μεταφέρθηκαν στους ΔΙΟΣΚΟΥΡΟΥΣ ΚΟΖΑΝΗΣ).

    Θυμήθηκα και το λειψό 2021, που σε ουσία ακόμα κι αυτό ήταν ευχάριστο έτος. Δημιουργήσαμε γυναικεία τμήματα. Δεύτερο συνεχόμενο double (αλλά και αυτό με ..ήττες) με Άρι Χωλόπουλο και Γιώργο Καραλίβανο, αποδεικνύοντας ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο αλλά φυσικά ..τίποτα δεν είναι και μόνιμο. Την ανανέωση για 3η συνεχόμενη χρονιά της συμμετοχής μας στο πρόγραμμα Ακαδημιών του Ο.Π.Α.Π. Την έκρηξη εγγραφών στις Ακαδημίες μας, που ανακόπηκαν από τη νέα αναζωπύρωση της πανδημίας. Τον αλτρουισμό που επέδειξε το Δ.Σ. του Σωματείου (με μοναδικό γνώμονα το καλό του Κοζανίτικου μπάσκετ), παραχωρώντας με υποσχετική ενός έτους επτά κορασίδες μας (θυσιάζοντας τη δική μας συμμετοχή στο πρωτάθλημα κορασίδων) στον Γ.Σ.Κ. Λασσάνης, προκειμένου να μην τιμωρηθεί στην Α2 κατηγορία του Γυναικείου τμήματός του. Την αναγνώριση, μετά από αξιολόγηση των προσπαθειών μας, από τη νέα Διοίκηση της Ε.Ο.Κ. και την άμεση συνεργασία μεταξύ μας, σε ότι αφορά τα αναπτυξιακά προγράμματα.

    Θυμήθηκα όλους αυτούς τους Γονείς, τους οποίους είχα την Τιμή να γνωρίσω και να γίνω ο δέκτης της εμπιστοσύνης τους στους ΔΙΟΣΚΟΥΡΟΥΣ. Η χαρά μου δε είναι απερίγραπτη, αφού όσα χρόνια και να πέρασαν, πολλοί από αυτούς είναι ακόμα φίλοι μου και ο χαιρετισμός όλων τους είναι ακόμα το ίδιο ζεστός.

    Θυμήθηκα όμως και τα δυσάρεστα, τα δύσκολα και κυρίως τα λάθη όλης αυτής της πορείας. Πολλά από τα τελευταία διορθώθηκαν, κάποια εκκρεμούν προς ¨επιδιόρθωση¨ και ευτυχώς ελάχιστα από αυτά μπορεί να μην διορθώνονται, γίνανε όμως φάροι αποφυγής παρόμοιων λαθών.

    Όλα τα παραπάνω, όπως όλοι αντιλαμβάνεστε, ήταν ένα flash back ελάχιστων δευτερολέπτων στο μυαλό μου αλλά ένα τεράστιο κείμενο στον γραπτό λόγο. Στα πλαίσια της ομάδας και σε κάθε περίπτωση, λειτουργώ αισιόδοξα διατηρώντας θετική σκέψη και προοπτική. Τα αρνητικά και τα σκαιώδη ανήκουν στον φάκελο ¨προς επεξεργασία¨, ο οποίος φροντίζω να αδειάζει (μόνο με λύσεις) όσο γρήγορα γεμίζει.     

     Εν κατακλείδι, εύχομαι Καλή αγωνιστική και όχι μόνο Χρονιά σε όλους τους αθλητές και αθλήτριες της οικογένειας των Διόσκουρων με Υγεία, Δύναμη και Υπομονή. Παράλληλα, ως Κοζανίτης, εύχομαι στους/ις αθλητές/τριες και όλων των άλλων Σωματείων της πόλης μας, να πάνε ψηλά και να προβάλλουν την Κοζάνη.

    Καλή Χρονιά και Καλή Φώτιση σε όλους μας!!

Γιάννης Γκοβεδάρος

Γενικός Αρχηγός και

Υπεύθυνος Ακαδημιών

ΔΙΟΣΚΟΥΡΟΙ ΚΟΖΑΝΗΣ